Το γιγάντιο πραγματάκι

Το γιγάντιο πραγματάκι, της Μπεατρίτσε Αλεμάνια, είναι ένα βιβλίο που συναρπάζει και συγκινεί μικρούς και μεγάλους.

Μια μέρα του καλοκαιριού πέρασε από ΄δώ,
ξυστά από τα πόδια του Παύλου.
Κάποιοι το βρίσκουν στις μυρωδιές,
στα βλέμματα, στις αγκαλιές των άλλων.
Οι άνθρωποι το κυνηγούν χωρίς σταματημό.
Άλλοτε, πάλι, προσπαθούν να το αποκτήσουν
με χρήματα ή να το κλείσουν σε ένα κουτί.
Όμως, αδύνατον να το κρατήσεις. Πάντα ξεγλυστρά.
Στριφογυρίζοντας σαν φυλλαράκι, στέκεται σ’ έναν ώμο.
Ύστερα πετά, εξαφανίζεται. Ήταν εκεί, μπροστά
στα μάτια μας. Για άλλη μια φορά, δεν το είδαμε.

Η συγγραφέας με απλότητα προσεγγίζει δύσκολα ερωτήματα, όπως “Τι είναι ευτυχία;”. Οι αντιθέσεις που χρησιμοποιεί ενισχύουν τη γοητεία του βιβλίου. Όπως το γιγάντιο βιβλίο με μικρά κείμενα (μία με δύο προτάσεις), αλλά και ο τίτλος, που περιέχει συγχρόνως υπερθετικό βαθμό με υποκοριστικό.

Το γιγάντιο πραγματάκι  – Δραστηριότητες Επεξεργασίας

1η Αφόρμηση

“Υπάρχουν γιγάντια πραγματάκια;”

Η ερώτηση αυτή δίνει την ευκαιρία στα παιδιά να φανταστούν τι θα μπορούσε να είναι γύρω μας ταυτόχρονα γιγάντιο και πραγματάκι.

Ομολογώ, πως στην αρχή οι μαθητές μου, μου έλεγαν είτε γιγάντια είτε μικρά πράγματα. Όταν όμως συνειδητοποίησαν τι ρωτούσα, οι απαντήσεις τους ήταν εκπληκτικές. Κάποιοι μου ανέφεραν ότι θα μπορούσε να είναι τα αστέρια ή το φεγγάρι. Άλλοι αυτό που βλέπουμε μέσα από ένα μεγεθυντικό φακό. Και οι πιο τολμηροί την αγάπη, το μίσος και την καρδιά.

2η Αφήγηση – Παντομίμα

Κατά τη διάρκεια της αφήγησης, οι μαθητές χωρίς να βλέπουν τις εικόνες του βιβλίου, προσπαθούν να κάνουν παντομίμα ότι ακούν. Μόλις φτάσουμε στην τελευταία σελίδα, διακόπτουμε την ανάγνωση, χωρίς να αποκαλύψουμε το τέλος.

Σ’αυτό το σημείο ρωτάμε τα παιδιά, “τι μπορεί να είναι τελικά αυτό το γιγάντιο πραγματάκι;”. Διαβάζουμε και πάλι από την αρχή το βιβλίο και αυτή τη φορά δείχνουμε τις εικόνες. Τότε αποκαλύπτουμε στα παιδιά την απάντηση.

3η Δραματοποίηση

Οι μαθητές διαλέγουν μία από τις εικόνες και χωρισμένοι σε ομάδες ή ο καθένας μόνος του, βάζουν λόγια, διαλόγους ή μονολόγους. Τι θα μπορούσαν να λένε οι ήρωες; Ύστερα το παρουσιάζουν στους άλλους, οι οποίοι προσπαθούν να μαντέψουν.

4η Ζωγραφική

Τα παιδιά σκέφτονται σε ποια σημεία της ιστορίας υπάρχει χαρά, σε ποια αγάπη, φιλία, αγωνία ή απογοήτευση. Στη συνέχεια, διαλέγουν ένα συναίσθημα και το ζωγραφίζουν. Στο τέλος, βάζουν λεζάντα τα λόγια της εικόνας που έδειχνε αυτό το συναίσθημα.

Φωτεινή Δημοπούλου

Εκπαιδευτικός Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, μέλος της Παιδαγωγικής Ομάδας "Σκασιαρχείο" και του Δικτύου Συνεργατικών Σχολείων Χανίων.